Gletsjers, Fjorden en zeeleeuwen

Het waren 2 leuke dagen bij de gletsjers. We hadden dus de Franz Josef gletsjer al gezien en de dag erna hoopten we op goed geluk naar de Fox gletsjer te kunnen. Nou…helaas dus. Eenmaal daar aangekomen waren de weg en de wandelroute naar de gletsjer toe afgesloten. Wel konden we naar het uitzichtpunt rijden, dat op meer dan 10 kilometer verwijderd lag van de gletsjer. Maar we konden hem zien! De lucht werd ineens weer mooi blauw dus mooi zicht op de gletsjer. Jan-Willem was een beetje zuur dat de gletsjer niet bereikbaar was. Het zou te gevaarlijk zijn met eventueel rotsblokken die naar beneden kunnen komen vallen omdat het zo geregend had. 

Toen zijn we maar naar een meertje gereden; het spiegelmeer. Een prachtig meer met rustig water waardoor alles mooi reflecteerde in het meer. We wilden eigenlijk alleen even een glimp van het meer opvangen maar na 15 minuten lopen, zagen we het meer nog niet goed. Op een gegeven moment konden we dan eindelijk wat van het meer zien. Toen waren we al zo ver gelopen, dat we net zo goed het meer konden rondlopen. Niet helemaal op gerekend maar al met al was het dus 2 uur lopen. Een heerlijke bak koffie en wat lekkers hadden we erna wel verdiend dus! 

Na de lunch kwamen we weer langs de weg die eerder die ochtend afgesloten was om naar de gletsjer te gaan……en die was ineens open!!:-) Dus toch daarnaartoe gereden. Ook hier wilden we ‘even’ een fotootje maken en weer verder gaan maar toen gingen we toch aan de wandel. Het weer hier verandert binnen 5 minuten echt akelig onvoorstelbaar snel!  Als je denk: de lucht is strakblauw, het blijft voorlopig wel mooi, kan de lucht echt  5 minuten later helemaal donker zijn en dat het ineens met bakken uit de lucht komt vallen. Echt gewoon geen pijl op te trekken. Boaz en Malou hadden natuurlijk al veel gelopen en het weer naar de gletsjer toe verslechterde. Jan-Willem wilde heel graag naar de gletsjer toe en Boaz, Malou en ik, hebben na 20 minuten lopen weer rechtsomkeert gemaakt. Jan-Willem heeft nog wat foto’s van de gletsjer gemaakt, die toch nog redelijk te zien was maar niet zo mooi was als de gletsjer bij Franz-Josef. Daarentegen waren die hele steile rotswanden bij de Fox gletsjer wel super gaaf om te zien. Al met al weer een dagje met veel geluk en op de meeste momenten droog en zonneschijn. Laat het ’s nachts dan maar de hele nacht stortregenen (en dat is de afgelopen nachten ook echt zo non-stop) en overdag overwegend droog, dan zijn wij blij:-)

De weg naar Queenstown toe was zo ongelooflijk mooi!! Het leek wel dat we in de film ‘Lord of the rings’ waren beland. Na elke bocht was het zicht weer anders en zag je weer mooie verrassende landschappen. Onderweg waren er dan ook vele uitzichtpunten. Hadden we een foto bij de ene gemaakt, dan stopten we weer bij de volgende omdat het daar ook weer zo gaaf was. De rit was eigenlijk 3 uurtjes dus we dachten tegen de middag al in Queenstown te zijn. Maar onderweg was zoveel te zien en te beleven! Een paar watervallen hebben we nog van dichtbij bewonderd en we zijn gewandeld naar de mooie ‘blue pools’. Dit keer wel prachtig blauw water. Een uur voor Queenstown konden we dan de snelle route pakken of de toeristische route. Wij voor die laatste gekozen waarna we tussen de bergen heen reden, heel mooi!

Queenstown was een leuk stadje in de bergen. Hier hebben we even een dagje rustig aan gedaan, even een dagje geen kilometers maken en niet de hele dag op pad. Het plan was om met de kabelbaan omhoog te gaan maar helaas was deze kapot waardoor we maar naar het ernaast gelegen Kiwipark zijn gegaan. Fout fout fout!……€60 lichter (en kinderen waren nog gratis, kun je nagaan wat een geld) en het park stelde niet zoveel voor. Maar goed, er was dan wel een vogelshow. Leuk voor Boaz en Malou, dachten we. Vogels die koprollen maken, de handstand doen en met ballen overgooien. Nou, niet dus. Het was voornamelijk informatief en alles in het Engels, wat Boaz en Malou niet kunnen verstaan. Het leukste van de show was, dat 2 vogels af en toe over het publiek heen vlogen. Er waren er 3 maar de 3e had geen zin en wilde z’n hokje niet uit. 

Maar we weten nu wel alles over het Kiwi-vogeltje. 

- De Kiwi-vogel komt alleen in Nieuw-Zeeland voor. (daarom worden Nieuw-Zeelanders ook Kiwi’s genoemd)

De Kiwi is een nachtvogeltje
Ze leggen hele grote eieren en die zijn heel zwaar
De jonge Kiwi’s worden bedreigd door de buidelrat

’s Avonds op het park, hebben we nog even gerelaxt in de hot tub, gewoon omdat het kan. Nou ja, relaxen….voor Boaz en Malou is dat het enige zwem-moment omdat het nu te koud is om in een buitenzwembad te zwemmen. Dus die springen erop los en willen duiken en onder water zwemmen (tot grote ergernis van mama). 

Vanuit Queenstown hadden we weer een rit van 4 uur voor de boeg. We reden naar een gedeelte dat wel een eigen land leek; het nationaal park Fjordland; een paar uur lang zagen we alleen maar hele stijl bergen, fjorden en honderden watervalletjes. Dit is ook de natste plek op aarde. Er kan hier tot wel 12 meter regen vallen per jaar! Op deze plek is het juist niet erg als het regent. Alleen met regen zie je die honderden watervallen die bijna loodrecht van de hoge bergen naar beneden stromen. En dan is het natuurlijk het mooiste om deze fjorden te bekijken per boot. 

’S ochtends hadden we dan ook onze ‘cruise’ geboekt en voeren we langs de fjorden met de honderden watervallen. Er zaten een paar grotere (bredere) watervallen tussen en bij één waterval voer de boot er zo dicht op, dat iedereen (inclusief ikzelf) kletsnat werd. Wat een natuurgeweld! De meest mooie foto’s gemaakt vanuit alle mogelijke hoeken haha. De boottocht duurde een kleine 2 uurtjes. Deze boottocht en dit landschap was echt heel bijzonder! 

Weer weg van de regen gingen we naar een van de Zuidelijkste steden: Invercargill. Jan-Willem had de grote wens hier een kijkje te nemen omdat dit de stad van Burt Munro is. Voor degen die denken: Who the x is Burt Munro? Dat is de man die vroeger het wereldrecord verbrak met z’n motor. De film ‘The word’s fastest Indian’ is hier op gebaseerd. Er zou een museum zijn in Invercargill waar ook zijn motor tentoongesteld is. 

Eenmaal hier aangekomen, bleek het een grote winkel te zijn met daar het ‘museum’ in geïntegreerd. Van allerlei onderdelen waren er te zien, oude chevys en andere oude auto’s motoren. Jan-Willem is blij dat hij er geweest is en ik was vooral blij met het café ernaast waar ik nadien als een trein 100 foto’s kon uploaden:-)

Dunedin was gewoon weer een grote stad maar de dag erna gingen we naar het schiereiland Otago, dat aan de stad Dunedin vastzit. We dachten wel dat het mooi zou zijn, maar zo mooi hadden we niet verwacht! Doordat er een weg door de heuvels liep, reden we heel hoog en hadden de meest fantastische uitzichten; beneden ons allemaal water en verschillende strandjes en prachtig groene heuvels om ons heen. 

We kwamen bij het kasteel aan; het enige kasteel dat Nieuw-Zeeland heeft. Stukje cultuur gesnoven en in het kasteel geweest. Weer veel te veel geld betaald voor wat het waard was, maar ja….VINK. 

Daarna reden we naar een strand waar zeeleeuwen voorkomen. Onderweg zagen we een grote witte zeeleeuw genieten in de zon en de baby-zeeleeuwtjes waren met z’n allen aan het spelen in het water. 

Op Otago-schiereiland komen ook zeehonden en 2 soorten pinguïns voor; de blauwe pinguïn en de pinguïn met gele ogen. Je moet hiervoor wel een tour boeken omdat alles afgeschermd is. We wilden een tour doen waarbij we kans hadden op beide soorten dus besloten we met de organisatie Nature Wonders te gaan. En zo stapten we een half uur later in een buggy met 4WD. Op de poster die we gezien hadden met een familie erop, leek het meer een ontspannen ritje in een open autootje. En wij Malou en Boaz eerst nog naast elkaar gezet. Gelukkig kwam ik op tijd op het verstandige idee om te wisselen zodat Malou naast Jan-Willem zat en Boaz naast mij. En toen reden we erop los…..scheuren met die buggy! Ik moest me met keren met man en macht vasthouden, het ging me er toch op!! Maar goed dat we dat van tevoren niet wisten haha! 

Maar wat een landschappen wauw wauw wauw!!! We reden naar een heel hoog punt waarvandaan we mooie baaitjes zagen liggen en prachtige uitzichten hadden. Alles zag er rustig, verlaten, mooi en ongerept uit. Daarna gingen we naar de zeehondjes. De meeste waren lekker aan het zwemmen en iets hoger waar wij liepen, lagen een paar baby- zeehondjes. De volgende stop was bij een strand waar de afgelopen 20 jaar niemand ook maar één voetstap heeft gezet. We konden het van bovenaf bewonderen en zag er ook weer heel mooi uit. Hier hebben we een blauwe pinguïn gezien. Die zat in zijn nestje. De andere soort liet zich vandaag niet op het strand zien helaas. Desondanks was het een geweldige tour (met een vleugje adrenaline). 

Vandaag hebben we nog een poging gedaan om pinguïns te spotten en zeeleeuwen tijdens een wandeling tussen de duinen naar het strand toe. Op het strand lag een zeeleeuw te slapen. Jan-Willem is nog een stukje op onderzoek gegaan en zag nog sporen van pinguïns maar ze waren al vertrokken. Daarna hadden we weer een rit van ruim 4 uur voor de boeg en nu zitten we in Lake Tekapo. Heel mooi plaatsje weer terug in de bergen aan een mooi meer. Morgen gaan we weer een wandeling maken. 

We hebben de camper nog een weekje nu dus het zit er bijna op. We hebben nog een paar wensen op ons lijstje staan dus lekker nog genieten die laatste week voordat we doorvliegen naar Tahiti….als het lukt. 

Liefs vanuit Nieuw-Zeeland