De kers op de taart?

29 april 2018 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

Lake Tekapo is echt een geweldige plek! Hier stonden we direct aan een meer met onze camper en hadden we dus mooi uitzicht over het meer. Echt niet normaal wat een mooie kleuren het water hier vaak heeft. Dit meer is ook weer zo mooi blauw. Hier hebben we wederom een wandeling gemaakt. We wilden graag Mount John omhoog lopen en er waren 2 mogelijkheden. Op de borden stond een wandeling aangegeven van een uur en nog een wandeling van 2 uur. Enthousiast als we zijn, hebben we natuurlijk voor die laatste gekozen:-)

Kleine inschattingsfout gemaakt; het was 2 uur lopen naar de top. En als je dan al 3 uur aan het wandelen bent en dan pas de top ziet, ben je wel héél blij met een cafeetje daar:-) 

IMG_20180425_103015IMG_20180425_114931IMG_20180425_114138IMG_20180425_132223

Onderweg weer prachtige foto’s gemaakt en we hadden prachtig weer! Bovenop de top dus lekker wat te eten besteld en na een kop koffie en een broodje, bagel en croissant hadden we weer de energie om naar beneden te lopen. De heenweg was langs het meer en de terugweg was via de andere kant heel stijl naar beneden door bosachtig gebied. Dit was dan ook de langste wandeling die we hebben gedaan, in totaal hebben we wel 4 uur gelopen. Ik hoor jullie denken: dit is pure kindermishandeling! Uhhhh….misschien. 

Nee hoor valt wel mee haha….de kinderen spelen wel heel vaak vals en zitten heel regelmatig bij ons op de nek. Dus voor ons (nou ja laat ik voor mezelf spreken…voor mij Daisy), is het dan ook echt pittig zat!! Zeker op bijna 2 km hoogte wanneer het erg stijl omhoog gaat en dan nog een van de kids op m’n nek. Dan heb ik toch wel het gevoel alsof ik een pak-ezel ben die de Mount Everest aan het beklimmen is haha. 

Maar beneden wachtte de beloning; lekker relaxen en zwemmen in de hot springs, dat was lekker zeg!!

P1050563P1050571

In Hanmer Springs hebben we het rustig aan gedaan. Hier zijn we naar een kinderboerderij geweest waar je de dieren ook mocht voeren. En dat vonden Malou en Boaz wel leuk! Dus de lama’s, alpaca’s, de varkens en zelfs de haan; ze hebben allemaal wat te eten gehad van ons. Er liepen ook nog ezels, herten, emoe’s, bokken, koeien en wallaby’s rond. De kinderboerderij was niet mega groot maar voor Malou en Boaz was het helemaal prima.

IMG_20180427_111906

Daarna was het even mama-tijd; tijd voor een heerlijke massage:-) Niet echt goedkoop; zeg maar gerust heel erg duur voor een half uurtje maar de verleiding was te groot na al dat gesjouw van kinderen op de nek! En de massage was erg lekker. 

Daarna gingen we naar de hot springs waar Hanmer springs ook bekend om staat. Deze was ook heel groot; er waren heel veel verschillende baden en de kids konden ook nog van de glijbanen in het speelgedeelte. Er waren zelfs ook nog hele grote glijbanen maar daar mochten Boaz en Malou nog niet vanaf. Vooral Boaz was op een gegeven moment niet meer bij de glijbanen weg te slaan! Erg leuk om te zien. Dus dat was een leuk middagje in de zwembaden. 

P1050586P1050588P1050579

28 April; hiep hiep hoera!!!! Jan-Willem is 44 jaar geworden:-)

’s Ochtends hadden we gauw de camper versierd met ballonnen en hadden we cadeautje op de tafel gezet terwijl Jan-Willem onder de douche stond. Een dag van te tevoren kon ik toch nog gauw ongezien een flesje whisky kopen met kaart in cadeautasje. (nou ja gauw….Jan-Willem vond het wel heel raar dat ik meer dan een half uur wegbleef voor maar 3 dingetjes uit de supermarkt). Malou had ook nog iets gemaakt op school voor papa. 

We reden die ochtend naar Kaikoura en dachten dat we het wel zouden redden met de diesel. Maar 30 km voor Kaikoura was de tank al zo goed als leeg en we durfden het er niet op te gokken. Jan-Willem was zo slim om bij een boer diesel te gaan vragen…met resultaat:-) 

Dus zo waren we toch nog op tijd voor onze walvistour. Maar helaas…deze was geannuleerd omdat de zee zo wild was. ‘Rough sea???!!’ zei Jan-Willem. ‘Waar slaat dat nou weer op? De zee is hartstikke plat hier, waarom zou die verderop te wild zijn?’

Toen zijn we maar naar het strand gereden en hebben daar heel veel zeehondjes gezien. Ach ja, zeehondjes kijken is ook leuk op je verjaardag. We hadden de walvistour verzet naar de volgende ochtend 7.15 uur. 'Dat zou echt de kers op de taart zijn als de tour morgen doorgaat en we ook nog walvissen gaan zien!' zei Jan-Willem meerdere keren.  

IMG_20180428_150046

De volgende ochtend waren we al vroeg daar….en de walvistour ging door!!!:-) Wat een geluk weer!! En theoretisch gezien was Jan-Willem nog steeds jarig, weliswaar in Nederland maar toch…hieperdepiep hoera en op naar de walvissen!!:-)

Al na een paar minuten had ik een beetje spijt. Ondanks de reisziekte-tabletten die ik had genomen, begon ik me al misselijk te voelen en het vreselijk warm te krijgen. En het werd erger en erger…. 

We begonnen ons al snel allemaal ziek te voelen. Boaz zei tegen Jan-Willem: ‘papa, ik wil terug naar Herveld.’ 

‘Papa wil ook terug naar Herveld jongen’, zei Jan Willem. 

En Malou zei tegen mij: ‘Mama, ik voel me niet lekker, ik wil terug.’ En ik zei:’Ja, ik ook schatje, mama voelt zich ook niet lekker.’ 

We stopten een eerste keer en een tweede keer zonder resultaat op walvissen. Eigenlijk wilden we allemaal alleen maar terug op dat moment. Ik was de eerste die begon te spugen. Vlak erna volgde Malou, toen Boaz en uiteindelijk ook Jan-Willem. We hebben met z’n vieren wel 15 zakjes ondergekotst, en dan nog wat op m’n rugtas en op de kleding van Malou en mij:-(  Jezus, wat voelden wij ons ziek zeg! Niet te doen! 

Bij de derde stop zagen we een walvis!! De boot kon signalen van walvissen oppikken met een hydrofoon. Wauw, heel erg gaaf om te zien, wat een immens groot beest zeg!! Jan Willem bleef zitten. Hij zei later; ‘als ik naar buiten was gegaan, was ik zo over de reling heen geflikkerd, zo slecht voelde ik me,' haha! Ik ging wel naar buiten en hield met m’n ene hand de reling vast en spuugde over de rand, en met m’n andere hand had ik de camera vast en maakte ik foto’s. Ondanks dat ik zo slecht was, vond ik het wel heel gaaf om van zo dichtbij zo’n grote walvis te zien! 

IMG_20180429_093435P1050612IMG_20180429_093442

Niet lang daarna, voeren we terug met de boot en kwamen we onderweg allemaal dolfijnen tegen. Er zwommen er wel 100 rondom de boot!! Dat was ook heel gaaf! 

P1050623P1050625

Helaas hebben Boaz en Malou er weinig van gezien. Die waren ook heel slecht en Jan-Willem en ik voelden ons te ziek om ze goed vast te houden en mee naar buiten te nemen. 

Zonder zeeziekte zou het een fantastische ochtend zijn geweest maar echt de kers op de taart? Tja, misschien een klein kersje dan….

Morgenvroeg leveren we onze camper weer in in Christchurch. Zal wel weer even wennen zijn; ondanks alle gebreken zijn we er stiekem toch een beetje aan gehecht geraakt. En ondanks zo’n klein woonoppervlak van een paar meter, hebben we elkaar na 4 weken nog steeds niet de hersens ingeslagen haha! 

De planning is om morgen naar Auckland te vliegen en dinsdag naar Tahiti; op naar het volgende paradijs:-)

Liefs van ons!! xxxx

Foto’s

8 Reacties

  1. Githa:
    29 april 2018
    Wanneer gaan we met z’n 8 de bergen in voor een meerdaagse wandeltocht van hut naar hut? Boaz en Malou zijn in top conditie en JW kan mij soms ook wel een stukje dragen😃. Goede reis!! 😘💋
  2. Magda:
    29 april 2018
    Wederom prachtige foto's en heel leuk om alles wat jullie daar beleven te lezen!!❤
    Wat vervelend als jullie alle 4 zo zeeziek zijn geweest.😥
    Weet er alles van en dat is echt niet leuk!😢
    Maar fijn dat alle hoofden nog heel zijn!!😂🤣
    Had eigenlijk ook niet anders verwacht!!
    Nu naar het vlgd avontuur en wij wensen jullie heel veel plezier!😘
    Di.dg hele goede vlucht 🛩en tot horens!
    Liefs van ons!!💋💋💋💋
  3. Herman en Thea:
    29 april 2018
    Lieve luitjes wat een geweldig verhaal weer super!! Wij hebben er gewoon lol in om jullie verhaal te lezen. Jammer dat jullie zo zeeziek waren maar al met al zien jullie een hoop mooie dingen. JAN WILLEM nog gefeliciteerd van ons wisten we niet. Daisy en Malou en Boaz ook gefeliciteerd. Goeie reis naar Tahiti nog veel plezier allemaal dikke knuffel voor de kids en tot jullie volgend verhaal.😃😃💋💋💕🙋🙋groetjes van ons.🙋🙋
  4. Jan en tonnie:
    29 april 2018
    Wat een mooi verhaal weer om te lezen,en ook weer leuke foto's, vooral die van Malou onder water,en de dolfijnen natuurlijk.knuffels uit Elst voor allemaal.💞💗🐕🐮
  5. Jan en karin:
    29 april 2018
    Hallo lieve mensen wat een bikkels zijn jullie , opgeven is geen optie petje af!
    Wat hebben jullie een hoop gedaan zeg, prachtig.Nog lekker 2wk. voor de boeg en op naar nieuwe avonturen. Wees voorzichtig en have fun! XX
    Ps. Nu jullie geslaagd zijn voor de de ultieme test 4wk camper kan er nu getrouwd worden ;)
  6. Sabrina:
    29 april 2018
    Heerlijk verhaal weer! Op naar jullie volgend avontuur. Geniet nog even lekker van elkaar en Nieuw Zeeland.
  7. Nicole & Sergio:
    29 april 2018
    Ohnee wat jammer dat jullie zo ziek zijn geworden op zee! Gelukkig was het niet voor niets en hebben jullie ondanks dat je je zo slecht voelde toch nog walvissen en dolfijnen kunnen zien. Foto's zien er wederom weer prachtig uit! Geniet nog even en over een paar dagen op naar Tahiti, veel plezier :-) Liefs van ons
  8. Hennie en Sanny:
    29 april 2018
    Wat een geweldig verhaal weer. Jammer van de
    boottocht, maar dat ben je in Tahiti zo weer vergeten.
    Veel plezier en geniet er van.